Blogs

Waar woont ze, die Ziel? In mij? Waar dan?Heeft ze eigenlijk wel een vast verblijf? Mijn ervaring is dat ik haar als een ballon loslaat bij grote schrik. En weg is ze. En dan het feest als ze weer in mij vaart, omdat mijn geest weer is samengevallen met mijn

De moed om het hart zacht te houden, mijn geest ontvankelijk. Waarom?Het duo vullen met bitterheid, frustratie, irritatie, agressie en zelfs onzekerheid, lijkt mij een aflopende zaak. Tik, tik, tik ….boem. De andere kant zoeken van hun gelijk. Dat is mijn queeste. ‘Incasseren’ lijkt mij hun tegenhanger. Zachtmoedig durven zijn

Dat mijn voeten in 2024 de aarde raken van Schotland.Staan in oeroude tijd. Dat.Niets anders haast dan de kracht van steen inademen. Daar Zijn. Da sein. Een paar jaar geleden liepen ze op Isle of Man.Slechts vijf dagen waren genoeg om mijn hart te vullen met inspiratie. Waarom Schotland? Intuïtie

Mijn allereerste expositie vond plaats in schapenschuur ‘de Nes’ op Texel in het millenniumjaar. Foto’s van Stieren op Stal.Hun lijven één bonk massa.Bundel energie verpakt in een schitterende warme huid. Ik was zwaar onder de indruk.Solide Kracht op 4 ranke enkels. Nu denk ik dat deze titel verwijst naar mijn

Rouw is topsport [2]. Naar buiten durven gaan met mijn bagage is nog best een uitdaging. Maar inmiddels durf ik wat verder te gaan dan de plaatselijke supermarkt. Ik reis weer met de trein. And I like it. Het reizen zelf veroorzaakt nog wiebelige momenten. Maar het verblijven op andere

‘k Heb een grote fascinatie om [eeuwen] oude verhalen in een eigentijds jasje te steken. Archetypische thematieken opnieuw een smoel te geven. Waarin de held altijd veel obstakels moet zien te overwinnen om tot groei te kunnen komen. ‘Leuke’ thema’s. Tot je er zelf middenin zit. Dan ineens zijn de

Rouw is topsport [1]. Eerst zucht voor zucht. Kreet na kreet. Hartbonk na hartbonk. Dan. Stap voor stap.Meter voor meter. Een mantra: Dit kan ik. Dit kan ik. Ik kon ook een kapel breien, steek na steek.Ik kon ook een piëta maken. Steek na steek. Dus dit kan ik ook.Mijn

Culture Club journalist Ron Flens constateerde in 2022, in een korte documentaire van mijn werk in het Boetje van Klemat, dat ik mijn eigen sprookjes maak. “Sprookjesachtig” en “Betoverend” zijn inderdaad termen die vaak voorkomen in het gastenboek. Misschien creer ik inderdaad moderne sprookjes, waarin dappere wezens als Hoedsters, Vischwijven,

Voor wie, net als ondergetekende, regelmatig wordt geplaagd door twijfel, angst en droefenis zijn mijn getijdenboeken misschien aangenaam gezelschap in je handtas of binnenzak. Om door te lezen bij opkomend drama. Zie ze als een poëtisch tissue. Ter verluchtiging. Zelfspot. Reflectie. Kinderlijk soms van toon. Het is een jonge versie

Minstens 1x per dag bezoek ik het Hart van Venus en maak waar nodig schoon.Raap verloren tissues op, veeg wat modder weg, en zet boekjes die ter hand genomen zijn weer terug op de boekenplank. Ineens denk ik: ‘k Zou mijn gemoed ook best es minstens 1x per dag kunnen

next time, fail better* Wat is de reden dat ik [weer] op sta en door ga na De Val? Of stil durf te staan en diep buig voor wat heeft plaatsgevonden [leer hier van!!], maar dan soms, toch weer liever, in vliegende vaart, met grote sprongen verder door het leven

De gangen van de voormalige schapenschuur zijn omgetoverd tot een ‘Hall of Fame’ waarin 14 jurkjes hangen die de Rosie Doorn vereren die door de eeuwen heen met zichzelf hebben afgesproken dat wanneer het leven hen zou prikken zij niet in slaap zouden vallen, maar de pijn zouden durven doorstaan.